O ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ : Εκχριστιανισμός και ισχυροποίηση της ρωμαϊκής Ανατολής

-Το σύστημα της Τετραρχίας επέφερε ανταγωνισμούς μεταξύ των συναρχόντων.

-Ο Μεγάλος Κωνσταντίνος νίκησε τον Μαξέντιο στη γέφυρα Μουλβία του Τίβερη κοντάς στη Ρώμη .

-Έγινε κυρίαρχος του δυτικού ρωμαϊκού κράτους και συμφώνησε με τον Λικίνιο να συνεργαστούν για τη διοίκηση ανατολικού και δυτικού ρωμαίκού κράτους.

-Τελικά , νίκησε και τον Λικίνιο και απέμεινε μόνος κυρίαρχος.

-Έδωσε απόλυτο χαρακτήρα στην εξουσία του (απρόσιτος στους υπηκόους του, ανακτορικοί υπάλληλοι, η Σύγκλητος χωρίς εξουσία)

- Ο αυτοκράτορας δεν ήταν θεός πια, αλλά ο εκλεκτός του θεού που κυβερνούσε με τη θεϊκή χάρη.

-Με το διάταγμα των Μεδιολάνων (313 μ.Χ) θεσπίσθηκε η ανεξιθρησκεία , ο χριστιανισμός έπαψε να διώκεται.

-Ίδρυσε την Κωνσταντινούπολη (330 μ.Χ) : Κωνσταντίνου πόλις στο Βυζάντιο , την αρχαία αποικία των Μεγαρέων .

Εργασίες : 1. Πώς ερμηνεύεται τη μεταστροφή του Μ. Κωνσταντίνου στο χριστιανισμό; Πηγή σελ . 238

2. Γιατί μεταφέρθηκε η πρωτεύουσα του ρωμαϊκού κράτους στην Κων/πολη;

www.opencourses.auth.gr/modules/document/file.php/OCRS403/Παρουσιάσεις/ΕΝΟΤΗΤΑ_03.pdf

Η ΚΡΙΣΗ

Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΥ ΘΕΣΜΟΥ

1.     Η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια του αυτοκράτορα , η σύγκρουση με τη Σύγκλητο και ο καθοριστικός ρόλος που είχε πλέον ο στρατός οδήγησαν στην κρίση και στις εξεγέρσεις σε πολλές περιοχές της αυτοκρατορίας.

2.Κρίση οικονομική εκδηλώθηκε λόγω των εξεγέρσεων και των επιδρομών σε περιοχές της αυτοκρατορίας . Ταυτόχρονα , η στροφή προς την καλλιέργεια της γης δεν επιφέρει την οικονομική ανάπτυξη , γιατί τα μεγάλα κτήματα (latifundia)  τα έχουν οι πλούσιοι και δεν τα καλλιεργούν συστηματικά. Οι φτωχοί στρέφονται προς το στρατό , για βιοπορισμό.

3.Κοινωνικές αλλαγές : 1. Δουλοπάροικοι : Γεωργοί ακτήμονες που καλλιεργούν τα κτήματα πλουσίων με σχέση εξάρτησης .(προστασία+εξάρτηση). Γνωστοί και ως κολονοί. 2. Συντεχνίες : Επειδή οι αυτοκράτορες ήθελαν να ελέγχουν το εμπόριο και τη βιοτεχνία , οργάνωσαν τους τεχνίτες κι εμπόρους σε κλειστές ελεγχόμενες ομάδες με κληρονομικό χαρακτήρα.         ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ

 Ο ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΆ Ο Διοκλητιανός το 284 π.Χ έγινε αυτοκράτορας και  αποφάσισε για την καλύτερη φύλαξη των συνόρων τον χωρισμό της σε ανατολικό και δυτικό τμήμα . Στο ανατολικό κυβερνούσε ο Διοκλητιανός με συνάρχοντα τον Γαλέριο , στο δυτικό ο Μαξιμιανός με τον Κωνστάντιο τον Χλωρό. ΤΕΤΡΑΡΧΙΑ

Έτσι , χωρίστηκε η διοικητική από την στρατιωτική εξουσία . Στοιχεία από τη βασιλεία της Ανατολής ( ως θεός , προσκύνηση). Από PRINCIPATUS – DOMINATUS

ΡΩΜΑΪΚΗ ΤΕΧΝΗ

ρωμαϊκή τέχνη, σ. 222-226.
Λέξεις-κλειδιά:
Κύρια χαρακτηριστικά ρωμαϊκής τέχνης//κύρια χαρακτηριστικά αρχιτεκτονικής// έργα κοινής ωφέλειας (γέφυρες, υδραγωγεία, θέρμες κλπ.) και χαρακτηριστικά οικοδομήματα(π.χ. Κολοσσαίο, Πάνθεο, ναός Ολυμπίου Διός, Πύλη Αδριανού, Ροτόντα Θεσσαλονίκης, Ωδείο Ηρώδη Αττικού) // κύρια χαρακτηριστικά ρωμαϊκής γλυπτικής// πορτρέτα, ιστορικό ανάγλυφο (κίονας Τραιανού, αψίδα Γαλέριου στη Θεσσαλονίκη)// ψηφιδωτά, φαγιούμ//καμέοι, υαλουργία.

http://photodentro.edu.gr/v/item/ds/8521/9384

http://74.220.219.72/~thrdhis1/GladiatorsiPad.html

http://photodentro.edu.gr/v/item/ds/8521/9385


http://www.ime.gr/chronos/07/gr/culture/index20.html

ΡΩΜΗ

http://users.sch.gr/olpaizi/autosch/joomla15/index.php/museia/eikonikh-perihghsh/3989-eikoniki-periigisi-sti-romi

https://www.youtube.com/watch?v=pM-scl-ZbPU

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ -ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΣ

Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ (27 π.χ- 14 μ.Χ)

Ο Οκταβιανός συγκέντρωσε όλη την εξουσία και κυβέρνησε με τη βοήθεια των Συγκλητικών και με την αυτοκρατορική υπαλληλία. Έκανε λαμπρά οιοκοδομήματα στη Ρώμη. Τον ονόμασαν Αύγουστο , δηλαδή Σεβαστό αποδίδοντάς του θεϊκές ιδιότητες. Το πολίτευμα ήταν principatus= Ηγεμονία. Ο στρατός ήταν το στήριγμά του (πραιτωριανοί) και την εξουσία την μοιραζόταν με τη Σύγκλητο.(Δυαρχία).Δεν υπήρχε κληρονομική διαδοχή κι έπρεπε η εκλογή του αυτοκράτορα να επικυρωθεί από τη  Σύγκλητο.

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Επιστροφή στα παλαιά ήθη. Λατρεία της κρατικής εξουσίας και θεοποίηση του αυτοκράτορα.

ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ : Κικέρων, Βιργίλιος , Οράτιος , Τίτος Λίβιος.

Οι διάδοχοί του: 1. Οι συγγενείς  (Ιουλοκλαυδιανόί )2. Οι Φλάβιοι (αστοί) 3. Αντωνίνοι από τις επαρχίες

212 μ. Χ Διάταγμα του Καρακάλλα : Όλοι οι ελεύθεροι κάτοικοι της αυτοκρατορίας θα αποκτήσουν το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη.

PAX ROMANA

NOMΟΛΟΓΙΑ: Η Δωδεκάδελτος συμπληρώθηκε κι από τις συνήθειες των υπηκόων της και τις φιλοσοφικές ιδέες των Ελλήνων και αργότερα την χριστιανική ηθική.Όταν προστέθηκαν οι αποφάσεις των αρχόντων  , έγινε περίπλοκο και ειδικοί πνευματικοί άνθρωποι το ερμήνευαν , οι νομοδιδάσκαλοι.

 Ο ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΆ Ο Διοκλητιανός το 284 π.Χ έγινε αυτοκράτορας και  αποφάσισε για την καλύτερη φύλαξη των συνόρων τον χωρισμό της σε ανατολικό και δυτικό τμήμα . Στο ανατολικό κυβερνούσε ο Διοκλητιανός με συνάρχοντα τον Γαλέριο , στο δυτικό ο Μαξιμιανός με τον Κωνστάντιο τον Χλωρό. ΤΕΤΡΑΡΧΙΑ

Έτσι , χωρίστηκε η διοικητική από την στρατιωτική εξουσία . Στοιχεία από τη βασιλεία της Ανατολής ( ως θεός , προσκύνηση). Από PRINCIPATUS – DOMINATUS

ΟΙ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΡΑΚΧΩΝ

Οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες του Τιβέριου και Γάιου Γράκχου.

Το αγροτικό πρόβλημα: Οι μικροί αγρότες της γης είχαν χάσει τις περιουσίες τους , και η ισότητα και η δικαιοσύνη είχαν χαθεί. Είχε επικρατήσει η διαφθορά του πλούτου και η επιβολή του δυνατού.

1^η προσπάθεια : Ο Τιβέριος Γράκχος (δήμαρχος το 133 π.Χ ) πρότεινε την ψήφιση του αγροτικού νόμου : κανένας δεν θα είχε πάνω από 500 πλέθρα γης (+250 για κάθε ένα από τα 2 αρσενικά παιδιά του) ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ –ΑΝΑΔΑΣΜΟΣ : 30 ΠΛΈΘΡΑ γης για κάθε ακτήμονα  και διανομή του  θησαυρού του βασιλιά της Περγάμου του Άτταλου Γ΄,που τον είχε κληροδοτήσει στην Ρώμη.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ : Δολοφονήθηκε, δεν εφαρμόστηκαν οι νόμοι .

2^η προσπάθεια : Ο Γάιος Γράκχος (123 π.Χ) : 1) Εφαρμογή αγροτικού νόμου, 2) Ίδρυσε αποικίες  όπου εγκατέστησε τους ακτήμονες , 3) διανομή σιταριού στους φτωχούς της Ρώμης, 4) μείωση  των χρόνων στράτευσης και αύξηση του μισθού των στρατιωτών, 5) ειδικά δικαστήρια δίκαζαν τους πλούσιους και δυνατούς.

ΕΞΟΝΤΩΘΗΚΕ

ΑΙΤΙΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ: Νέες συνθήκες  (οικονομικές +πολιτικές) , μεγάλες κατακτήσεις, νέες ηγετικές ομάδες.

Περιληπτικά: Η μεταρρυθμιστική προσπάθεια του Κάτωνα: Ήταν εναντίον της κοινωνικής και πολιτικής διαφθοράς ως Τιμητής , απέδιδε όμως τη διαφθορά στην επίδραση των Ελλήνων.

Η ενοποίηση της Ιταλίας : Στο συμμαχικό πόλεμο (90-88 π.Χ) οι Ιταλιώτες διεκδίκησαν την ισότητα και το δικαίωμα άσκησης του εμπορίου , τελικά πήραν το δικαίωμα του ρωμαίου πολίτη μετά από σκληρό με πολλές απώλειες πόλεμο.

Οι εμφύλιοι πόλεμοι: Συγκρούσεις μεταξύ αριστοκρατών και δημοκρατών. Μεγάλο ρόλο όμως έπαιζαν και οι προσωπικές φιλοδοξίες νέων πολιτικών που δεν ηγούνταν πάντα της παράταξης απ’ όπου προέρχονταν κοινωνικά.

ΜΑΡΙΟΣ- ΣΥΛΛΑΣ: Ο αρχηγός των δημοκρατικών Μάριος ( δημιούργησε επαγγελματικό στρατό) συγκρούστηκε με τον Σύλλα , που ήταν αριστοκρατικός για την ηγεσία του πολέμου εναντίον του Μιθριδάτη . Ο Σύλλας νίκησε , έκανε προγραφές  και αναγορεύθηκε δικτάτορας.

Στα μετέπειτα χρόνια έγινε από τον Κατιλίνα μία συνωμοσία εναντίον του πολιτεύματος , που αποκάλυψε ο Κικέρων.

ΠΟΜΠΗΙΟΣ –ΚΑΙΣΑΡΑΣ: Ο Πομπήιος , ο Κράσσος και ο Ιούλιος Καίσαρας αποτέλεσαν μία τριανδρία. Τελικά , επικράτησε ο Ιούλιος Καίσαρας κι έγινε ύπατος και διοικητής της Εντεύθεν των Άλπεων Γαλατίας εκπολιτίζοντας την Κ. και Δ. Ευρώπη.Ο Ιούλιος Καίσαρας νίκησε τον Πομπήιο στα Φάρσαλα (48 π.Χ) και συγκέντρωσε στα χέρια του την εξουσία (ίδρυσε αποικίες για τους ρωμαίους στρατιώτες). Δολοφονήθηκε από τους φίλους του ( Βρούτος, Κάσσιος).

ΑΝΤΩΝΙΟΣ –ΟΚΤΑΒΙΑΝΟΣ : Ο συνεργάτης του Κάισαρα Αντώνιος με τον ανηψιό του Οκταβιανό τιμώρησαν τους δολοφόνους του Κάισαρα στους Φιλίππους . Τον Αντώνιο τον νίκησε ο Οκταβιανός στο Άκτιο (31 π.Χ).

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ -ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Στην αρχή κλειστή αγροτική οικονομία. Μετά την κατάκτηση της Ιταλίας και της Καρχηδόνας έχουμε ανάπτυξη του εμπορίου και της βιοτεχνίας με την εργασία των δούλων.

Μεγάλα εργαστήρια –μεγάλες ιδιοκτησίες (με καταπάτηση δημόσιας γης)

ΚΟΙΝΩΝΙΑ  ΤΑΞΕΙΣ: 1. Νέα τάξη: Ρωμαίοι πολίτες που συγκεντρώθηκαν στη Ρώμη , γιατί έχασαν την περιουσία τους (plebs)

Εξαργύρωναν την ψήφο τους και τη μαρτυρία τους στα δικαστήρια για να ζήσουν.ΟΧΛΟΣ

2.Συγκλητικοί: Αριστοκρατία της γης + αριστοκρατία της διοίκησης ( όσοι είχαν διατελέσει άρχοντες) = Κλειστή κοινωνική ομάδα με μεγάλη πολιτική δύναμη. Εξαίρεση : νέος άνδρας.

3. Ιππείς: Πλούσιοι (εμπόριο, βιοτεχνία, τοκογλυφία, ανάληψη δημοσίων έργων = επάγγελμα του δημοσιώνη) οι γνωστοί τελώνες

Αντιπαλότητα κοινωνικών τάξεων

1.     Δούλοι = αιχμάλωτοι πολέμου

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ : Η καθημερινή και πνευματική ζωή των Ρωμαίων

Οράτιος : Η ηττημένη Ελλάδα κατέκτησε τον σκληρό κατακτητή κι έφερε τις τέχνες στο αγροτικό Λάτιο.

1. Τρόπος ζωής 2. Θρησκεία 3. Τέχνη 4.Κωμωδία 5. Παιδεία

ΟΜΩΣ Έλλειψη μέτρου- θηριομαχίες

http://photodentro.edu.gr/v/item/ds/8521/9669

Ιστορία και λογοτεχνία

Έντεκα ιστορικά μυθιστορήματα που διαβάζονται απνευστί υπόσχονται να σας μάθουν όσα θέλετε να ξέρετε για την Ιστορία της ανθρωπότητας.

Έχει ένα πρόβλημα η Ιστορία, που οι περισσότεροι (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – φωτεινών μυαλών) το γνωρίζουμε από τότε που πηγαίναμε σχολείο. Είναι βαρετή. Έχει ημερομηνίες, μάχες, νικητές και ηττημένους, στρατούς και νεκρούς, αιτίες, αφορμές, επιχειρήσεις και συνέπειες. Δεν έχει ανθρώπους –τουλάχιστον όχι σε μικρή κλίμακα, όχι ανθρώπους με σάρκα και οστά, όχι ανθρώπους με καθημερινότητα, με σκέψεις, σχέσεις, μίση και πάθη. 

Αυτό το κενό καλύπτει εκείνο το λογοτεχνικό είδος που λέγεται ιστορικό μυθιστόρημα. Να σε βάλει στη θέση των ανθρώπων που ζούσαν τότε, να δεις την Ιστορία μέσα από τα μάτια τους, μέσα από μια «κανονική» ζωή, όπως θα σ’ τη διηγούταν κάποιος που την έχει ζήσει, με σκέψεις και συναισθήματα και γεγονότα που δεν περιορίζονται σε μάχες και ιδρύσεις αυτοκρατοριών. 

Κι αυτά είναι έντεκα από τα αγαπημένα μας, ελαφριά και ευκολοδιάβαστα, ιστορικά μυθιστορήματα.

Λέων ο Αφρικάνος του Αμίν Μααλούφ

Πού βρισκόμαστε; Στην αυτοκρατορία των Μαυριτανών που καταρρέει, στα τέλη του 15ου και τις αρχές του 16ου αιώνα. Αρχικά στη Γρανάδα της Ισπανίας, και μετά στο Μαρόκο, στην Αίγυπτο, στην Κωνσταντινούπολη των Οθωμανών και τελικά στο Βατικανό.
Για να μάθετε: Πόσο πίσω πάει η σύγκρουση της Ανατολής με τη Δύση. Και επίσης, ότι υπάρχει Ιστορία και έξω από τα όρια του δυτικού πολιτισμού, ότι η Ανατολή μπορεί να είναι εξίσου (αν όχι και περισσότερο) ενδιαφέρουσα, ότι η Ιστορία που μαθαίνουμε είναι πάντα αυτή που γράφουν οι «δικοί μας» και ότι Σουλτάνος δεν λέγεται μόνο ο αρχηγός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η τριλογία του Βερολίνου του Φίλιπ Κερ

Πού βρισκόμαστε; Στο Βερολίνο, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο –συγκεκριμένα, το 1936, το 1938 και το 1947.
Για να μάθετε: Πώς μας προέκυψε η φρίκη του Ναζισμού, πώς προκύπτουν εν γένει τέρατα μέσα από συντρίμμια, πόσα πράγματα αγνοείτε για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και πώς είναι να ζεις εν καιρώ ενός από τους πιο τρομακτικούς πολέμους που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, μέσα από το βλέμμα του απολαυστικά κυνικού ντετέκτιβ Μπέρνι Γκούντερ. 

Ιμαρέτ του Γιάννη Καλπούζου

Πού βρισκόμαστε; Στην Άρτα του 1854, όταν η νότια Ελλάδα είναι ένα καινούριο ανεξάρτητο κράτος, ενώ η υπόλοιπη παραμένει κομμάτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Για να μάθετε: Πώς πραγματικά ήταν η καθημερινότητα των ανθρώπων που ζούσαν σε μια αυτοκρατορία όπως η οθωμανική, πόσο τα πράγματα (ακόμα και στην Ιστορία) δεν είναι άσπρο-μαύρο, και γιατί η Ελλάδα λέγεται στα τούρκικα και τις λοιπές γλώσσες της Ανατολής Γιουνανιστάν –όχι, δεν έχει να κάνει με τίποτα υποτιμητικό. 

Τυπωθήτω των Ρίτα Μονάλντι και Φραντσέσκο Σόρτι

Πού βρισκόμαστε; Στη Ρώμη του 1683, τις μέρες που η Ευρώπη πανηγυρίζει την ήττα των Οθωμανών στη μάχη της Βιέννης.
Για να μάθετε: Μερικά ακόμα πράγματα για τη σύγκρουση Ανατολής-Δύσης, από τη μεριά των δυτικών αυτή τη φορά, αλλά και για την καθημερινότητα της αναγεννησιακής Ευρώπης, και τα (πάντα ενδιαφέροντα) σκάνδαλα του Βατικανού, που πηγαίνουν πολύ πιο μακριά απ’ όσο νομίζετε. Α, και για την πανούκλα. 

Στη χώρα των χρυσών ήλιων του Καλέντ Χοσεϊνί

Πού βρισκόμαστε; Στην Καμπούλ του Αφγανιστάν, κάμποσα χρόνια πριν και άλλα τόσα μετά τους Ταλιμπάν.
Για να μάθετε: Τι ήταν και πώς μας προέκυψαν οι Ταλιμπάν, τι θέλουν επιτέλους από τις ζωές τους, και πώς είναι να ζεις σε ένα από τα χειρότερα απολυταρχικά καθεστώτα του πλανήτη. 

Ιστορία αγάπης και σκότους του Άμος Οζ

Πού βρισκόμαστε: Στην Ιερουσαλήμ, από την δεκαετία του ’30 μέχρι και τα τέλη του 20ου αιώνα. Και, με διάφορα flashback, στην Ευρώπη του Ναζισμού, των στρατοπέδων συγκέντρωσης και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Για να μάθετε: Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το μεσανατολικό ζήτημα, την διαμάχη Ισραήλ-Παλαιστίνης, που όχι, δεν είναι τόσο απλοϊκή όσο την έχετε στο μυαλό σας, και τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης μέσα από τα μάτια θυμάτων και απογόνων τους.

Εμβατήριο του Ραντέτσκυ του Γιόζεφ Ροτ

Πού βρισκόμαστε; Στην Αυστρία των Αψβούργων, από το 1859 μέχρι και την πτώση της αυτοκρατορίας, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Για να μάθετε: Την κεντροευρωπαϊκή Ιστορία που αγνοείτε, το τι γινόταν λίγο πιο βόρεια από εδώ όταν ακόμα η Ελλάδα γινόταν κράτος, και το πώς παρακμάζουν και πέφτουν οι αυτοκρατορίες. 

Η ζωή εν τάφω του Στρατή Μυριβήλη

Πού βρισκόμαστε; Στο Μακεδονικό Μέτωπο, στο Μοναστήρι της τότε Σερβίας, σημερινής ΠΓΔΜ, κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Για να μάθετε: Όσα πρέπει να ξέρετε για τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και τα βασικά της σύγχρονης Ιστορίας των Βαλκανίων, μέσα από επιστολές που υποτίθεται πως έγραψε ένας λοχίας του ελληνικού στρατού –και οι οποίες αφηγούνται στην πραγματικότητα την εμπειρία του ίδιου του Μυριβήλη στο Μακεδονικό Μέτωπο. 

Ένας σκούφος από πορφύρα της Μάρως Δούκα

Πού βρισκόμαστε; Στην Κωνσταντινούπολη των Βυζαντινών, επί αυτοκρατορίας του Αλέξιου Α’ Κομνηνού, από το 1081 ως το 1118.
Για να μάθετε: Πως όσα ξέρετε για το Βυζάντιο δεν είναι ούτε τα μισά. Πώς ήταν η ζωή πριν από χίλια χρόνια. Και πόσες ίντριγκες μπορεί να αντέξει μια αυτοκρατορική οικογένεια. 

Ακυβέρνητες πολιτείες του Στρατή Τσίρκα
(Τριλογία που αποτελείται από τα μυθιστορήματα Λέσχη, Αριάγνη, και Νυχτερίδα)

Πού βρισκόμαστε; Στην Ιερουσαλήμ, στο Κάιρο και την Αλεξάνδρεια την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και στη μετεμφυλιακή Θεσσαλονίκη, του 1954.
Για να μάθετε: Ό,τι έπρεπε να ξέρετε για την ελληνική δεκαετία του '40, αλλά έμενε πάντα πεισματικά εκτός σχολικής ύλης. Όσα συνέβησαν στο αφρικανικό μέτωπο στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέσα από τα μάτια των Ελλήνων. Και –μέσα από διάφορα flashback– την ιστορία του Μεσοπολέμου στην Ελλάδα και των Φραγκολεβαντίνων της Αιγύπτου πριν τον πόλεμο. 

Ο Χάλκινος Οφθαλμός του Παναγιώτη Αγαπητού

Πού βρισκόμαστε; Στη Θεσσαλονίκη του 833 μ.Χ., την περίοδο της Εικονομαχίας.
Για να μάθετε: Την σκοτεινή, όσο και ενδιαφέρουσα, Ιστορία μιας άγνωστης εν πολλοίς περιόδου, όταν η βυζαντινή αυτοκρατορία διχαζόταν, οι Άραβες έκαναν επιδρομές στη Μικρά Ασία και τα Βαλκάνια –όπως πάντα– αποσταθεροποιούνταν. Και όλα αυτά, μέσα από την αστυνομική πλοκή και τη ματιά του πρωτοσπαθάριου Λέοντα, που γίνεται άθελά του ντετέκτιβ. 

Εγώ ο Κλαύδιος του Ρόμπερτ Γκραίηβς

Πού βρισκόμαστε; Στη Ρώμη του 1ου αιώνα μ.Χ.
Για να μάθετε: Όσα πάντα θέλατε να ξέρετε για τους Ρωμαίους, αλλά ντρεπόσασταν να ρωτήσετε, και για το πώς είναι να ζεις στα παλάτια της μακροβιότερης αυτοκρατορίας στην ανθρώπινη Ιστορία, και να κάνεις παρέα με τύπους σαν τον Καλιγούλα, τον Τιβέριο και τον Αύγουστο. 

Πηγή: in2life.gr

Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr/arthron/istorika/11-logotehnika-vivlia-gia-na-mathete-istoria#ixzz4aM6lQYnT
Follow us: @alfavita on Twitter | alfavita.gr on Facebook